Janneke start als zelfstandige

Het is nu ongeveer drie-en-een-half jaar na het ongeluk. Bij Janneke (30) viel tijdens haar werk bij een warenhuis een zware plaat op haar hoofd. “Hier heb ik blijvende klachten aan overgehouden. Ik heb heel hard mijn best gedaan om weer aan de slag te gaan, mijn uren op te bouwen, maar dat ging gewoon niet. Uiteindelijk kwam ik in de bijstand terecht en kreeg ik van de gemeente Vught het programma ‘Werken na’ aangeboden. Inmiddels ben ik zover dat ik als zelfstandige aan de slag ga, als gediplomeerde kinderoppas bij een oppasgezin thuis. Ik ga werken als een echte nanny!”

Begrip

“Ik wist eigenlijk niet precies wat ik me moest voorstellen bij het programma. Dus ik belde voor meer informatie en dat voelde meteen goed. Ze slaan de juiste toon aan, pushen niet en geven handvatten. Ze hebben echt begrip voor je situatie, ik voelde me meteen gehoord. Dus toen dacht ik, dit kan nooit kwaad.”

Meteen een klik

“Elke vrijdagochtend hadden we een bijeenkomst. Omdat het online was had ik echt niet zulke hoge verwachtingen, maar dat ging verrassend goed. Het was een klein groepje, de eerste ochtend hadden we een voorstelronde. Iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal, maar er zijn ook veel overeenkomsten. Ik had niet verwacht dat ik zoveel zou hebben aan de verhalen van anderen. Vaak voel ik me een klager of negatief als ik over mijn situatie vertel. Maar dat had ik in de groep helemaal niet omdat ze je begrijpen, je hoeft bepaalde dingen niet uit te leggen. Hierdoor had ik meteen met iedereen een klik. Dat was zo fijn!”

Waar sta je nu

“Een van de eerste vragen waar we over mochten nadenken is ‘wat is het verschil tussen de jij die je nu bent, en de jij voordat je klachten kreeg’. Dat was voor sommigen een heftige vraag. Want door alles wat je meemaakt denk je dat je jezelf niet meer bent. Ik moest bijvoorbeeld leren om hulp te vragen, sommige dingen kan ik niet meer zelf. Dat vond ik heel moeilijk. Maar toen ik er verder over nadacht kwam ik tot de conclusie dat ik niet mijn klachten ben, maar nog steeds gewoon Janneke. Ik vond het een hele mooie vraag om te ontdekken waar je nu staat in je leven, een goede start van het programma.”

Omdenken

“Vervolgens kwam de vraag waar je tegenaan loopt in het dagelijks leven, dus niet zozeer werk gerelateerd. Ik was onzeker over wat ik nog aankan, waar mijn grenzen liggen. En in welke richting ik kon denken qua werk. Doordat de rest van de groep hierover mocht meedenken, kreeg ik heel veel informatie, iedereen heeft zijn eigen kennis en beeld van de wereld. En ik mocht ook omdenken voor anderen. Ik heb hiervan geleerd dat als je het antwoord even niet weet, het enorm kan helpen om afstand te nemen. Zo zie je het grotere geheel, waardoor een oplossing zich uiteindelijk aandient.”

Positief zelfbeeld

“Door alle verhalen van de anderen en de verschillende fases waarin iedereen zit, kreeg ik een heel positief beeld van de vooruitgang die ik had geboekt. Aan de ene kant is het fijn om anderen te kunnen helpen omdat je je goed kunt inleven. En aan de andere kant kwam dat inzicht: oh, kijk nou wat ik allemaal al gedaan heb zonder dat ik het in de gaten had. Dat is echt de kracht van zo’n groep.”

Gesprekken met werkgevers

“Het uiteindelijke doel was natuurlijk het vinden van een baan. Om sollicitatiegesprekken te oefenen konden we in gesprek gaan met werkgevers. En dat was best eng. Want wie wil mij nou op de werkvloer als ik niet 100% kan geven? Als je er dan achter komt dat werkgevers best openstaan om mee te denken over de nodige aanpassingen, geeft dat vertrouwen.”

Zelfstandig ondernemer

“Ik weet niet meer precies hoe het ging, maar iemand vroeg of het iets voor mij zou zijn om als zelfstandige aan de slag te gaan. Ik vond dat eng, omdat ik dacht dat ik dan geen vangnet zou hebben. Toen bleek dat de gemeente dat vangnet biedt voor starters, wist ik eigenlijk niet meer wat mij dan nog moest tegenhouden. Jaren geleden was ik gastouder en het leek me leuk om dat weer op te pakken, het gastouderdiploma had ik al. Ik ga binnenkort aan de slag als kinderoppas bij een oppasgezin thuis, als nanny!”

Heel persoonlijk

“Ik ben heel blij dat ik heb meegedaan aan het programma. De begeleiders en trainers van IBN en Wasbeer & Pauw zijn allemaal lieve mensen. Ze hadden oog voor ieders beperkingen, lastten pauzes in wanneer nodig en wilden er echt voor zorgen dat iedereen het programma fijn kon doorlopen. Dat zo’n persoonlijk traject ook online zo goed kan werken, had ik niet verwacht. Er werd serieus naar ons geluisterd en er werd ook echt iets mee gedaan. Op een manier die ik nog nooit ergens anders had ervaren.”