Corrie Lijffijt: ‘Ik sta positiever in het leven’

Na 25 jaar lang voor haar gezin gezorgd te hebben, verlangde Corrie (57 jaar) ernaar om weer een leuke baan te vinden. "Mijn dochters waren inmiddels volwassen en de zorg voor mijn zoon, die een heftige vorm van ADHD heeft, nam af. Toen het thuis eenmaal rustiger werd, kwamen de muren op me af," vertelt Corrie.

In haar zoektocht naar passend werk klopte ze aan bij de gemeente Maashorst en kreeg ze ondersteuning van IBN. Nu werkt ze bij IBN in de kwekerij en staat ze positiever in het leven dan ooit!

Achtergrond

"Vanwege mijn thuissituatie in mijn jeugd lag de focus niet op school. Ik volgde speciaal onderwijs en daarna leerde ik voor coupeuse." Toen Corrie een relatie kreeg, stopte ze met school. Uit deze relatie kreeg ze twee dochters. Na een scheiding ontmoette ze haar huidige man, met wie ze nog een zoon kreeg. "Onze zoon had intensieve zorg nodig. Van het brengen en halen naar school tot jarenlange bezoeken aan verschillende hulpinstanties. Ik maakte me veel zorgen over hem en ik had veel stress."

Roer om

Wanneer Corrie op haar 52e een zwaar hartinfarct krijgt, gooit ze het roer om. “Ik stopte met roken en ik ben gezonder gaan eten. Pas toen mijn zoon wat ouder was, kon ik de zorg wat meer loslaten. Ik besloot dat het tijd werd aan mezelf te denken, ik wilde dolgraag aan het werk. In het verleden had ik al verschillende pogingen ondernomen om werk te vinden. Maar als werkgevers hoorden over mijn fysieke klachten, liep het op niets uit.” Na aanmelding via de gemeente Maashorst kwam ze via de Participatiewet bij IBN.

Werken met mijn handen

De vader van haar Corrie werkte vroeger bij IBN. Maar ook haar broer, zwager en haar 2 neven werken bij IBN. “We noemen IBN ook wel eens gekscherend ons familiebedrijf,” lacht Corrie. “Mijn vader kwam vroeger altijd fluitend thuis van zijn werk, dus IBN moest wel leuk zijn.” Nadat Corrie op gesprek gaat bij IBN, gaat het heel snel: “Binnen 2 weken had ik werk. Omdat ik graag met mijn handen wilde werken in het groen, was de kwekerij in Schaijk een logische stap. Ik kreeg zo’n warm welkom. Het voelde aan als een warm bad.”

Klachten op de achtergrond

In de kwekerij knipt Corrie stekken en steekt ze stek in trays zodat het kan groeien in de kassen. “Ik heb reuma en artrose. Toch gaat het veel beter met mijn klachten. Mijn werk zorgt voor afleiding. Mijn klachten kan ik meer op de achtergrond plaatsen. Ik krijg goede begeleiding om het vak te leren en er is altijd een steunpunt waar je terecht kunt. Het is fijn dat ik afwisselend zittend en staand werk heb. En kan ik een volle kar met stek niet verzetten, dan schiet iemand mij vaak al te hulp voordat ik er zelfs maar om hoef te vragen.”

Ik straal weer

Corrie wil graag meer over het vak leren. “Ik ben me nog aan het oriënteren op verdere cursussen. Het werk bij de kwekerij is leuk. Ik kan met iedereen overweg. Mijn werk zorgt ervoor dat ik weer straal. Ik onderneem in mijn vrije tijd ook meer. Mijn salaris geeft me financieel meer lucht. Ik had het hiervoor financieel niet breed. Nu kan ik weer wat sparen. IBN gaf mij vertrouwen in eigen kunnen. Ik heb de lust en zin in het leven weer terug.”